toren

jij zit onder je toren toefje
die mijn lievelingstoren was
voordat ik wist dat hij jou uit je slaap hield
je zou hebben geglimlacht
als je me net had gezien op dat terras
achter mijn biertje
kijkend naar de voorbijgangers
het beeld klopte helemaal
alles leek in balans
maar weet je toefje
ik ben nog geen stap verder
ik zit eigenlijk nog altijd in je tuin
onder de slagschaduw van die toren
het gaat nog geenszins beter
al zie je het niet meer zo aan me
maar ik eindig toch altijd weer
op deze koude eenzame tegels
want ik vrees jouw toren nu

zie ook het gedicht toefje (2015)