treinillusie
in een volle trein
opeens de zekerheid
dit is geen trein
dit is een verzameling materialen
plastic glas metaal
die ieder ogenblik uiteen kan vallen
paniek maar
iedereen blijft geloven in de illusie
telefoneren praten lezen
ik ben de enige die het ziet
maar ik kan niemand bereiken
er zit iets tussen de wereld
en mij mijn ogen tranen
mijn adem stokt
ik zie mezelf zitten
Copyright © 2001 Wim Scherpenisse
<info@wimscherpenisse.nl>
Naar het alfabetisch overzicht van alle gedichten
Naar het chronologisch overzicht van alle gedichten